تحویل حال

امروز وقتی وارد حرمش میشدم حال خوبی نداشتم ... عرضه کردم آقا! حالم رو عوض کن ...

از حرمش که بیرون می اومدم ... حال خوبی داشتم ...

خدایا! من همجوار یکی از بهترین مخلوقات تو هستم ... چگونه شکر این نعمت رو به جا بیارم ...

آقا لایقم کرد تا همه دوستان مجازی رو یاد کنم ...

شکر شکر

آیا می شود؟

دلم تنگ شده بود . اونقدر که با وجود هزینه زباد  اینترنت تلفن همراه باز هم تمنا داشتم که ابن پست رو بذارم. مشهد هستم ، منتهی هنوز منزل مادر. گاهی زندگی  دچار توقف میشود. گاهی به یک کار ساده گره می افتد. گاهی انگار چیزی ته دلت مطمین نیست. منتظری تا یک حادثه شرایط موجودت را تغییر دهد. 

گاهی نمی خواهی هیچ کاری بکنی . همینطور دست روی دست میگذاری تا همه چیز خودش روبراه شود. ولی مگر میشود.؟!! برایم دعا کنید.